சிறுபறைப் பருவம்:
பாடல் 1:
விரிதரங் கக்கடலின் உளர்வளியின் வெந்தீயன
மேவுமண் ணில்தோன்றியே
விரவும்ஒலி விண்ணினுக் குரியஒலி சடஒலி
விலக்கியமா யாகாரியத்
துருவொலியும் நால்வகை சூக்குமையை சந்தியோ
டுற்றமத் திமைவைகரி
ஓதுமிவை சிற்றறிவி னர்க்குரிய தெதனினின்
றுற்பத்தி யாகுமோ அப்
பரநாத முங்கண்டு சுகவாரி யில்திளைப்
பவன்நீ அதற்கேற்பவெம்
பாசப் பெருங்கடலில் வீழ்ந்துகரை காணாத
படரினேம் செவிகுளிரவும்
திருவம் பலக்கூத்தன் ஆடலுக் கேற்பவும்
சிறுபறை முழக்கியருளே
சீராம லிங்கவள் ளாலெங்கள் குருநாத
சிறுபறை முழக்கியருளே.
பாடல் 2:
அன்பறிவு பண்பழகு கற்புநா ணாதிசேர்
ஆருயிர்க் காதலாளின்
ஆகமது தோய்ந்தசிற் றின்பந் தனக்குவமை
அம்மம்ம சொல்லவென்றால்
தன்பொருள்ப கிர்ந்தளித் துத்துனது மனையிலே
தானிருந் துண்டதொக்கும்
தரமறிக வென்றுசெந் தமிழ்தந்த வள்ளுவர்
சாற்றினார்; ஐயநீயும்
இன்பமே வடிவாய இறையருட் பேரின்பம்
எற்றோ எனக்கேட்டிடில்
இன்சுவை பொருள்கள் பல ஒன்றா யமைத்தளித்
திதனினும் மிக்கதென்றாய்!
தென்புலவர் கேட்டிஃது நன்றென மதித்துளார்
சிறுபறை முழக்கி யருளே
சீராம லிங்கவள் ளாலெங்கள் குருநாத
சிறுபறை முழக்கியருளே.
பாடல் 3:
நன்மார்க்க மாஞ்சுத்த சன்மார்க்க நெறிதனை
நன்றா யறிந்திடாமல்
நாவுக்கு ருசியாக வுண்டுன் டுறங்கியும்
நல்லோர்த மைப்பழித்தும்
துன்மார்க்கநெறி செலும் வன்மார்க்க வீணரவர்
சுத்தசன் மார்க்கரென்று
சொல்லிக்கொ ளும்ஒலியும் அன்னார்தமைச்சேர்ந்த
துட்டர்கை தட்டுமொலியும்
பன்மார்க்க அரசியற் போர்வையை மூடியே
பண்ணாத தீமைபண்ணும்
பாதகர் சிரிப்பொலியும் ஏதிலர் கலக்கொலியும்
பார்விட் டகன்றுபோகச்
சின்மாத்தி ரந்தெரித் தெம்மையாட் கொண்டவா!
சிறுபறை முழக்கியருளே
சீராம லிங்கவள் ளாலெங்கள் குருநாத
சிறுபறை முழக்கியருளே.
பாடல் 4:
அகரவொலி உகரவொலி மகரவொலி பிரணவம்
ஆகிப்பி றங்குமொலியும்
அவ்வொலியை உள்ளத்தில் உள்ளாமல் உள்ளுமவர்
ஆங்கறிதல் நாதவொலியாம்
பகருமவ் வொலியினைக் கேட்டுருகி மேற்சென்று
பதியிடம் பார்க்க முயல்வோர்
பாராது பார்ப்பதும் கேளாது கேட்பதும்
படியென் றறிந்துமேலாஞ்
சிகரவரை சென்றங்கு பரையோ டிருந்தருள்
செய்கின்ற செய்யவெளியைச்
சித்தா யறிந்துபே ரானந்த மயமான
சிவமா யிருப்பரென்றே
திகழுமொரு சொல்லா லெடுத்துத்தொ டுத்தமுனி
சிறுபறை முழக்கியருளே
சீராம லிங்கவள் ளாலெங்கள் குருநாத
சிறுபறை முழக்கியருளே.
பாடல் 5:
யானைபரி அரிமுதல் கொசுகெறும் பீறாய
யாவையுங் கூர்ந்துநோக்கி
யாவுமுண வுண்ணலும் யாநலமும் நண்ணலும்
யாண்டுமுள வாறறிந்தும்
ஊனமிகு பிறவிகள் அனைத்துமா னிடரினும்
உயர்நலம் விழைதலோர்ந்தும்
உயிரிரக் கங்கொளா தவைகொல்ல, எண்ணுவோர்
உண்ணநா நீரூறுவோர்
வானையுறு முயர்கொண் டிறந்தாரை மீட்கினும்
மாற்றியாண் பொண்ணாக்கினும்
மாதவஞ் செய்யினும் அவர்புறத் தாரென
மலர்வாய் திறந்துசெய்ய
தேனைநிகர் பாடலறி வித்துவரை கையினால்
சிறுபறை முழக்கியருளே
சீராம லிங்கவள் ளாலெங்கள் குருநாத
சிறுபறை முழக்கியருளே.
மருவாணைப் பெண்ணாக்கி என்று தொடங்கும் அருட்பா
உயிர்க்கொலையும் புலைப்புசிப்பும் உடையவர்களெல்லாம்
உறவினத்தார் அல்லரவர் புறவினத்தார் = அருட்பா
வேறு:
பாடல் 6:
தோன்றிற் புகழொடு தோன்றுக வின்றேல்
தோன்றுதல் தீதெனவே
சொல்லிய வள்ளுவர் சொல்லிற் கொருசிலர்
சூதுகள் சூழ்ந்தனரே
ஆன்றவர் போலந டித்திடு கின்றார்
அறிவறி யார்சிலரே
அள்ளித் தருமொருவள்ளல் யாமென
அறிவிப் பார்சிலரே
தேன்றரும் உரையால் செய்த்தி தாளில்
தினம்வரு வார்சிலரே
தீயவிளம்பர மும்புக ழென்றுள்
தேர்கின் றாரிவரே
மூன்றுல குந்தொழ வோயிவர் மயலற
முழக்குக சிறுபறையே
முனிவரெ லாம்புகழ் வடலூர் வள்ளால்
முழக்குக சிறுபறையே.
பாடல் 7:
கற்பனை யேயிவ் வுலகிய லென்றுட்
காணவு மியலா தார்
கனகமெ னும்பதி யதில்வள ரும்பதி
கண்டுள முருகாதார்
சொற்பன மாகம றைந்திடு மின்பத்
துன்பமி துணராதார்
சுகமிகு மறிவறி துரியநி லைப்படி
தூங்கவு மறியாதார்
அற்பர்க ளிவரொடு நிற்பது மாகா
தகலவி ருந்துனுளே
அரகர சிவசிவ நமவென வோதுதல்
அதுசிவ நெறியெனவே
முற்படு நோன்பால் வந்து புகன்றவ
முழுக்குக சிறுபறையே
முனிவரெ லாந்தொழு வடலூர் வள்ளால்
முழக்குக சிறுபறையே.
பாடல் 8:
முந்திய பொதுவினில் அம்பிகை யோடம்
முனிவர் தமக்காயும்
முன்னொரு மன்னன் முன்னிய தற்கும்
முதல்வன் தாள்தூக்கி
தந்திமி தோதித் தாதித் தீதித்
தமிதமி தாதூதி
தாந்தமி தந்திதி தகுதகு திகுவென
தான்நின் றாடிடுநாள்
நந்தி முழக்கிடு மத்தள வோசையும்
நாணியி டைந்திடவும்
நானில மெல்லாம் கேட்டிது நன்றாம்
நன்றா மென்றிடவும்
முந்துத மிழ்க்கவி எழுதிய கையால்
முழக்குக சிறுபறையே
முனிவர் வணங்கும் வடலூர் வள்ளல்
முழக்குக சிறுபறையே.
பாடல் 9:
உலகமி யங்கிட எண்ணிய நல்லோர்
உருள்பண மாக்கியதை
உணரா தொருவரே யத்தனை யும்பெற்
றுயரநி னைக்கின்றார்;
அலகில பொருளை வைப்புழி யாதஃ
தற்றார் வயிறெனவே
அருமறை சொல்வதை அறியா தாரிவர்
அறிவுதி ருந்திடுக!
விலகிட வுரியவி ரப்பது நாட்டில்
மேவா தேகிடுக
வீரமும் ஈரமும் மானவி வேகமும்
மேவி மகிழ்ந்திடுக
கொலுமொரு வினையறு கென்றுபு கன்றவ
கொட்டுக சிறுபறையே
குலவிடும் வடலூர் வள்ளல் பெருமான்
கொட்டுக சிறுபறையே.
பாடல் 10:
அவரவ ருள்ளத் திறைவனி ருப்பதை
அறியா மையினாலே
அவரவர் வஞ்சனை யாகந டந்தழி
கின்றார் மண்மேலே
அவரவர் செய்யுங் கடமையை யுண்மையொ
டாற்றிடு வதனாலே
அருளொடு பொருளுந் தெருளொடு திறலும்
அணுகிடும் மிகமேலே
எவரெவ ரெத்தொழில் செய்யினும் அதையே
ஈசனின் முன்னாலே
இன்புடன் ஆற்றிடும் அன்புறு பூசனை
என்றுசெய் வதுமேலே
தவமஃதாகும் என்றவ நன்கு
முழங்குக சிறுபறையே
தமிழ்வளர் வடலூர் ஐயா நன்கு
முழங்குக சிறுபறையே.
No comments:
Post a Comment