சிற்றிற்பருவம்:
பாடல் 1:
சுழத்தி நிலையி லுருத்தெரியாத்
துயர்க்கே வலத்தா ணவத்தோடத்
துவித மாகக் கிடப்பேமைத்
துயர்தீர்த் தருளுங் கடப்பாட்டான்
இழுத்தோ ரசுத்த மாயையினால்
இயன்ற இருந்தேம்; சுத்தநிலை
எய்தும் நினைக்கீ திழிவேயாம்
பழுத்த அறிஞர் செய்கையைப் போல்
பாலர்விளை யாடிட லியற்கை
பயனா மெங்கட் கெனத்தோன்றும்
பரிசை நீயெங் ஙனமறிவாய்?
அழுத்தும் கற்கள் நின்னடியை
அடியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே
அருளுத் தரசிற் சபையோனே
அடியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே.
பாடல் 2:
சீரார் குடிசைப் பகுதியிலோர்
சிறிய பகுதி தீப்பற்றிச்
சிறிதும் அணையா தோங்குதலும்
தேம்பும் மக்கள் ஏங்குதலும்
பாரா மனது நெகிழ்ந்துருகிப்
பரிந்து தன்மேல் ஆடையினால்
பைய வீசித் தீயதனைப்
பரவா தணைத்தெவ் வுயிருக்கும்
நேரா வின்பம் விளைவித்த
நிமல வடிவே யாஞ்செய்த
நேர்த்தி யற்ற மணல்வீட்டை
நினது கால்கொண் டழியாதே
ஆரா வமுதே சின்னம்மை
அளித்த வள்ளற் பெருமானே
அடியேஞ் சிற்றில் சிதையேலெம்
அன்பே சிற்றில் சிதையேலே.
பாடல் 3:
கண்ணிற் படுமிவ் வுருவெல்லாம்
கடவுள் நிலையென் றுணராமல்
கரவும் பொய்யும் வஞ்சனையுங்
கடுத்த முகமுங் கொண்டூடி
மண்ணிற் புகுவோர் தமையெல்லாம்
மனதைத் தெளிவித் தறிவீந்து
மாயைக் கூத்தின் மயல்காட்டி
மன்றக் கூத்தன் செயல்காட்டி
எண்ணற் கொண்ணாப் பேரின்பாம்
இறவாக் கதிதந் தீடேற்ற
எண்ணிக் குறுகுந் திருமேனி
இறைவா நின்றன் கால்நோகும்
திண்ணற் கினிய அன்பாள
சிறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே
செல்வம் பெருகும் வடலூரா
சிறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே.
வேறு:
பாடல் 4:
அம்மையொடு செவிலியுந் தந்தலைவி மேலணங்
கச்சுறுத் தென்றுகொண்டே
யாடறுத் தேடவிழ் முருகனை யழைத்துவெறி
யாடிடச் சூழ்ந்தகாலை
இம்மைய லால்தையல் நொந்தன ளெனத்தோழி
இசைத்திடும் போதிலம்மை
என்னென் றதட்டிடவும் மாவென் றடுக்கினாள்
இருபதுக் கொன்றுகுறைவாய்
வெம்மை மதனஞ்சுமா! வேதனையு மாறுமா
வேந்தனுக் கெட்டுமாவிவ்
வெறியாட் டெனும்பொருள் தொனிக்கவென் றஞ்சொலான்
விளையாடு மையனே நீ
எம்மையிச் சிற்றிலாட் டேனென் றழித்திடுதல்
ஈகையோ நடுவுநிலையோ
ஏர்செய்வட லூராளி நின்பதம் வணங்கியே
ஏத்தினோம் சிற்றில் சிதையேலே.
பாடல் 5:
சாண்பிள்ளை யானாலு மாண்பிள்ளை யென்றுலகு
சாற்றுஞ்சொ லுண்மையாலும்
சன்மார்க்க சங்கமது தாபிக்க வந்தகுரு
சாமிநீ யாதலாலும்
மாண்புமிகு அம்மானி ராமையா பிள்ளையெம்
மாமிசின் னம்மைசெய்த
மாதவத்தால் வந்த பேரழகு வடிவான
மைந்தனீ யாதலாலும்
காண்பதே பேறெனக் கொள்ளுமெளியேம் நினைக்
காணத்து டித்துநின்றோம்
கடவுள்நீ வருமளவு சிற்றிலா டுதுமெனக்
கருதித் திரும்பிவிட்டோம்
சேண்வருதல் காணினும் நின்றுதொழுவோம் வெய்ய
செருக்கோ டிருந்ததில்லை
திருவடிவ ருந்தியங் குருமண லழுத்திடும்
செல்வமே சிற்றில் சிதையேலே.
சேண் = தூரம்
பாடல் 6:
மதியமுத முண்டுபர மானந்த வெள்ளத்து
மண்டித் திளைத்திருக்கும்
மாண்பார்ந்த மேலவர் பார்வையிற் கலைஞான
மார்க்கஞ் சிறார்செய் திடும்
வதியுறு மணற்சோறொ டொக்குமென் பாரவ்
வழக்குக் கழிந்திடாமல்
மணல்வீடு கட்டிவிளை யாடினோம் நினதுதிரு
மலரடிவ ருந்தநேரும்
பொதியமலை யமருமுனி இமயமலை வளருமுனி
புங்கவர் மகிழ்ந்துவாழ்த்தப்
பொதுவென்ப தெவ்வுயிரு மாமென் றுரைத்தபர
போதவே தாந்தகுருவே
திதியருளூ மொரு பெருந் திருவருட் பிரகாச
செல்வமே சிற்றில் சிதையேலே
சீராம லிங்கநற் றேசிகா எமையாண்ட
தெய்வமே சிற்றில் சிதையேலே.
(சின்னஞ் சிறியவர்கள் செய்த மணற் சோற்றை யொக்கும்
மன்னுங் கலைஞான மார்க்கம் பராபரமே ... தாயுமானவர்)
திதி = நிலைபேறு (திதி பக்கம் நிலைபேறும் பேர் = நிகண்டு)
பாடல் 7:
இலகு மைந்து தொழில் புரிய
எனக்கே தந்தா னென்று சொலும்
எங்கள் பெரும! அத்தொழிலில்
இயற்றுந் தொழிலும் ஒன்றன்றோ!
உலகும் பல்வே றுயிருமவை
ஊக்குந் தொழிலும் உளவாக்கி
உய்யும் படிக்கே உயிர்கள் தமை
உயர்த்தும் நினது சீரடியால்
மலகஞ் சுகத்துச் சிறியேஞ்செய்
மணல்வீ டழித்தல் மரபாமோ?
மல்லல் மிகுக்கும் வயற்பரப்பில்
மாட்டே ருழற்குப் பதிலாகச்
செலவு மிகுந்த பொறிக்கலப்பை
செழிக்கக் கிளரும் மருதூர!
சிறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலெம்
செல்வா சிற்றில் சிதையேலே.
1. மல + கஞ்சுகம், கஞ்சுகம் = மெய்ப்பை
2. பொறிக்கலப்பை = இயந்திரக் கலப்பை
பாடல் 8:
அதிருங் கழலோன் நின்றாடும்
அழகிய பொதுவின் வடபாலோர்
அரிய பெரிய ஞானசபை
அமைத்துத் தைப்பூ சத்தன்று
கதிரும் மதியும் கீழ்மேலாக்
கலந்து கண்ணில் நின்றிடவும்
கற்பூ ரத்தின் ஒளிநெற்றி
கண்ணா மென்று தோன்றிடவும்
உதிரும் மனிதச் சடலத்தை
ஒளியாய் மாற்றி ஓங்கிடவும்
உலகம் அறியத் தெரிவிப்போய்
உண்மை யெல்லாம் புரிவிப்போய்
குதிரங் கொள்ளா நென்மலைகள்
குவியப் பெருமம் மருதூரா!
குறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலெங்
குருவே சிற்றில் சிதையேலே.
1. கீழ்மேலா = கிழக்கு மேற்காக
2. குதிர் = நெல் முதலிய வைக்குங்கூடு
பாடல் 9:
மதியோர் மதித்துப் புகலும் அருள்
வழியிற் செல்லா துலகியலாம்
மார்க்கத் துழன்று மாழ்கிடுவீர்
வம்மின் உய்ம்மின் என்றுரைத்தும்
கதியே யறியாச் சிறியேம்நின்
கருத்தை மதியாக் கடையரெனக்
கருதா திழைக்கும் மணல்வீட்டைக்
கண்டுட் கோபங் கொண்டாயோ!
நிதியோன் வந்து பணிகேட்கும்
நித்தா வெங்கள் அத்தாவெம்
நெஞ்சங் கவரும் பெம்மான்நீ
நிலையில் உயரும் அம்மான்நீ
திதியேம் உனது பொருளாவேம்
செல்வா சிற்றில் சிதையேலே
தெய்வப் பதியாம் வடலூரா
சிறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே.
திதி = காத்தல்; நின்னால் காத்தற்குரியேம்
பாடல் 10:
விருப்பு வெறுப்பற் றானடியை
மேவும் அடியார் தங்கட்கே
மிண்டுந் துன்பம் இலவென்னும்
மேலாம் மறையின் சொல்லுக்கே
ஒருப்பட் டுள்ள சான்றாக
உரைத்தா யிறக்க ஆசையிலை
உலகில் இருக்க ஆசையிலை
ஒன்றும் இல்லை யாலெனவே
கருப்பு வில்லி தனைவென்று
கற்ப நிலையுங் கைகண்டு
கடையே முள்ளந் தனினின்று
கடவுங் கடவுள் மணியேமேல்
திருப் புகன்ற திருமருதூர்ச்
செல்வா சிற்றில் சிதையேலே
செல்வம் பெருகும் வடலூரா
சிறியேஞ் சிற்றில் சிதையேலே.
1. கருப்புவில்லி = மன்மதன்
No comments:
Post a Comment